Айтишларича, қадим замонда аёл фарзандини эмизмоқчи бўлса, аввал "Бисмиллаҳир роҳманир роҳим", деб, сўнгра фарзанди буюк шахс бўлишини ният қилиб эмизар экан. Фарзанди вояга етгач, қўрқмас чавандоз ёки забардаст олим ёки тажрибали йўлбошчи бўлиб етишар экан. Шунинг учун ота‑боболаримиз буюк шахс бўлишган. Аммо бугунги кунда аксар аёлларимиз фарзандларини ухлатиш ниятида эмизишади. Шунинг учун умматнинг аксари мудроқ ва уйқудадир.