«Вой шўрим, ўзим кампир, манави эрим чол бўлса ҳам, туғаманми?! Бу қизиқ нарса-ку!» (Ҳуд сураси, 72‑оят).
(Иброҳим алайҳиссаломнинг ҳам, аёлларининг ҳам ёши ўтиб қолган эди.)
Илоҳий қудрат қаршисида инсониятнинг барча қонунлари вайрон бўлади. Ҳатто Унинг азаматидан ақллар саросимага тушади.